از آنجا که هلدینگ گردشگری فلامینگو یکی از شرکتهای معتبر در امر گردشگری است، مایل بودیم با مدیر محترم این مجموعه مصاحبهای داشته باشیم. بعداز تماس و پیگیریها با دفتر ایشان و معرفی ایده بازار امیرکبیر و اهداف مصاحبه توانستیم قرار جلسهای به منظور مصاحبه داشتهباشیم. در روز مصاحبه من فرزاد مرادی خواه و همکارم سرکار خانم زهرا اسماعیلی از دفتر ایده بازار به سمت دفتر خانم حاتمی پور حرکت کردیم. هلدینگ چندین کابین رزرو بلیت داشت. وقتی رسیدیم خانم حاتمیپور تشریف نداشتند. مدتی منتظر شدیم تا ایشان رسیدند. ایشان استقبال گرمی از ما کردند و وارد دفتر کارشان شدیم. در دفتر ایشان انبوهی از لوحهای تقدیر و تندیسها و یادبودها و عکس با مقامات کشورهای مختلف وجود داشت. متن لوحها را که نگاه میکردیم پر بود از کلمهی “نخستین بانو” ، “اولین زن” و … . انرژی مثبت ایشان از همان ابتدا به ما هم منتقل میشد. نشستیم و شروع کردیم:
خیلی ممنون که این وقت را در اختیار ما قرار دادین. با توجه به فشردگی کارهای پایان سال، میدونیم که خیلی به مجموعهی ایده بازار محبت داشتید که پذیرای ما بودید. به عنوان شروع سرکار خانم حاتمی پور، چی شد حوزهی گردشگری را به عنوان حوزهی کاری خود انتخاب کردید؟
به نام خدا. رقیه حاتمی پور هستم مدیرعامل هلدینگ گردشگری فلامینگو. هلدینگ به مفهوم مجموعه ای از شرکتهاست که در حوزهای خاص فعالیت دارند. علاقه مندی به سفر و گردشگری باعث شد در نهایت این رشته را به عنوان رشتهی شغلی خود انتخاب کنم.
از صحبت های شما به نظر میرسه که قبل از گردشگری در حوزه های دیگرهم فعالیت داشتید؟
<“>من با رشتهی ساختمان شروع کردم. در سن ۲۰ سالگی علی رغم سن کم مسئول فروش ۳۶۰ واحد به وکالت از هیئت مدیره بودم. فعالیتی که نسبت به سن کمم بسیار بزرگ بود. با توجه به این که کار ساخت و ساز کار سختی است و به نوعی، من پخته تر از هم سن و سال های خودم، وارد دنیای کار شدم. سال۱۳۶۰ دیپلم گرفتم اما به دلیل انقلاب فرهنگی به دانشگاه نرفتم.
بنابراین وارد بازار کار شدید؟
در هیچ کجای زندگی من ایستایی وجود ندارد. تا همین لحظه که در کنار شما نشستم حتی یک لحظه از زندگی من هم به بطالت نگذشته است. در سال ۱۳۶۴ ماموریت شرکت ساختمانی در تبریز تمام شد و من به تهران آمدم و توانستم به تنهایی در حوزهی ساختمان کار کنم. مدتی در صادرات صنایع نساجی ایران فعالیت کردم اما متاسفانه به دلیل عدم توان رقابتی قیمت بین محصولات ما و محصولات خارجی نتوانستیم در صنعت نساجی موفقیت چشمگیر به دست آوریم.
بعد از آن چه کردید؟
حوزهی فعالیت من بازرگانی بود. سال ۱۳۶۲ از اتاق بازرگانی تبریز به عنوان اولین زن ایرانی کارت بازرگانی دریافت کردم. علاقه ای که در وجود من در مورد سفر وجود داشت باعث شد به این فکر بیفتم که در این حوزه فعالیت کنم. سال۱۳۶۹ فلامینگوی سفید را در دبی تاسیس کردم. در مدت ۷ سالی که آنجا فعالیت داشتیم تجارب فراوانی کسب کردیم و توانستیم در سال۱۳۷۷ در ایران مجوز تاسیس بگیریم.
هلدینگ فلامینگو شامل چه شرکت هایی است؟
در سال ۱۳۸۰ احساس کردیم نیاز به شرکتی در حوزهی زیرساخت ها داریم. در سال۱۳۸۰ هم موافقت اصولی تاسیس شرکت فلامینگو سرزمین شرقی را گرفتیم. هم چنین فلامینگو را برای رویدادها و هفتههای فرهنگی ایران و سایر کشورها توسعه دادیم و فلامینگو هزارهی سوم برای آژانسهای مسافرتیمان تاسیس کردیم. پس در حال حاضر سه فلامینگو داریم: در حوزهی زیرساختها، بلیط و تور و سفر و رویدادها و مراسم ها.
برای سال آینده چه برنامه هایی دارید؟
شرکت مگاتور را به عنوان عمده فروش تور تعریف کردیم که هنوز در ابتدای راه هست و قصد داریم در سال ۹۷ تولید انبوه محصول سفر و فروش به آژانس های خرده فروش را داشته باشیم. برخی از افراد علاقه به سفر دارند اما اسباب سفر برایشان فراهم نیست. ما خیریهی سرزمین سبز را ثبت کردیم. عمدهی خیریهها برای خوراک و پوشاک هستند اما اکثرا توجه چندانی به خوراک روح انسانها صورت نمیگیرد. این خیریه برای کودکان بی سرپرست و بد سرپرست فعالیت میکند. هم چنین کسانی که به تنهایی قادر به مسافرتکردن نیستند.
بسیار از شنیدن خبر وجود خیریهای که برای مردم سفر فراهم میکنه به وجد آمدیم. شما خیلی با علاقه و انگیزه از فعالیتهاتون سخن میفرمایین. در مدتی که من و همکارم خانم مهندس در کنار شما هستیم کلی انرژی مثبت و امید گرفتیم. خانم حاتمی حالا چی شد که اسم فلامینگو رو انتخاب کردین؟
من طبیعت را خیلی دوست دارم. خانوادگی به طبیعت علاقهمند هستیم. چند پرندهای که مورد علاقه من هست یکی فلامینگو هست، پلیکان و سایر پرندگان. اسمهایی مثل صبح، بامدادان به من نشاط میدهند. در مورد اسم فلامینگو چون این کلمه معادل فارسی نداشت و در فارسی و انگلیسی به یک شکل بیان میشد موردتوجهم قرار گرفت.
بسیارهم عالی، خانم حاتمی پور مشکلاتی که به نظر شما در حوزهی گردشگری پیشروی کشورماست چه هست و چگونه میتوان آنها را کاهش داد؟
بسیاری از زیرساختهای گردشگری مثل خطوط هوایی، ریلی و دریایی ظرفیت لازم برای پیشبرد اهداف گردشگری را ندارند. در گردشگری ما گرفتار روزمرگی شدیم. هرچه پیش بیاید را انجام میدهیم. برنامهی مشخصی نداریم. بنابراین نمیتوانیم پاسخگوی نیاز گردشگران ورودی باشیم. ما از لحاظ جاذبههای توریستی، مذهبی، اکوتوریسم و … جایگاه بسیارخوبی در دنیا داریم اما از این ظرفیتها کمتر استفاده میشود، چون برنامهی جامعی نداریم. شما همین کشور ترکیه را ملاحظه کنید. سالیانه ۳۰ تا ۳۵ میلیارد دلار ارز آوری از گردشگری خود دارند. ۳۵ میلیون گردشگر دارد. در تمام طول سال گردشگر دارند و بنابراین رانندگان، آژانسها، هتلها و سایر مراکز، پیوسته شغل دارند. حتی امارات هم باتوجه به درجهی هوای بالا و شرایط جو نامناسبی که دارد و با گرد وغبارهایی که دارد به نظر میرسد شرایط خوبی نداشته باشد. اما ببینید با برنامهریزی الان به چه جایگاهی رسیدهاند. خطوط ریلی ما فرسوده است. افراد به درستی در صنایع آموزش نمیبینند.
تعداد هتل ها هم بسیار کم هست. استاندارد بین المللی هم ندارند. ما در مکاتبات خود مینویسیم هتلهای با استاندارد ایران. چون هتلهای ما استانداردهای ایران را دارند و با استانداردهای جهانی فاصله دارند. باید شروع کنیم از نقطهی صفر. زیرساختهای آموزشی و نیروی انسانی را فراهم کنیم. اگر از همین الان هم شروع کنیم تا ۲۰ تا۳۰ سال آینده به زحمت بتوانیم به استانداردهای جهانی برسیم.
خوانندگان گرامی، قسمت دوم و جذاب این مصاحبه به زودی منتشر خواهد شد…
